Oosterhout werd bevrijd op maandag 30 oktober 1944. Er was alle reden dus om blij te zijn die dag, maar het was ook een chaotische dag in Oosterhout. Er waren Britse soldaten, tanks, gevechtswagens, motoren en vrachtauto's. Mensen kwamen uit hun huizen en winkeliers openden de deuren van hun winkels. Inwoners waren door het dolle heen, anderen werden kaal geknipt. De foute burgemeester uit de Arendstraat werd gevangen genomen.
Het was ook een angstige dag, want er veel vielen granaten. Een daarvan trof het huis van Wilhelmina Poppelier in de Zandheuvel 55. Wilhelmina, meestal Mientje of Mina genoemd, groeide op in het gezin van Pieter Poppelier in een huis aan de Spookselstraat (nu bekend als de Pastoor Bressersstraat). Ze bleef ongetrouwd en ging met haar evenees ongetrouwde broer Johannes Adrianus (Janus-oom voor familieleden) wonen in een huis aan de Zandheuvel, niet ver van de Spookselstraat.
Rond half een 's middags sloeg de granaat in. De ruiten van het buurhuis aan de overkant sprongen kapot. Wilhelmina werd bij de granaat getroffen door scherven en puin, en overleed binnen enkele minuten. Op het moment van de granaatinslag reed er een motor voorbij haar huis. Helaas werd ook de motorrijder, James McClelland (24 jaar), geraakt door een rondvliegende scherf. Zwaar gewond werd hij behandeld door huisarts Sluijter. Britse soldaten kwamen naar het zwaar beschadigde huis en brachten de gewonde Britse soldaat naar notaris Le Maire op de Heuvel 9. Hij overleed een dag later en werd begraven in de tuin van notaris Le Maire op de Heuvel. Op aanwijzing van de War Graves Commission in Brussel werd hij later herbegraven op de Oorlogsbegraafplaats Jonkerbos in Nijmegen.
De dood van Wilhelmina, 64 jaar oud, werd door haar broer Nico(laas) aangegeven op het stadhuis. Vermoedelijk werd zij begraven op de Begraafplaats Leijsenakkers. Wilhelmina had in enkele huizen gewerkt als dienstbode, maar in de overlijdensakte staat 'zonder beroep'. Haar broer trok in bij zijn zus Cornelia, tante Ké voor de familie.
Het huis Zandheuvel 55 is in 1911 gebouwd in opdracht van Petronella Oomen, de tante van Wilhelmina. Petronella woonde daar tot 1921 met haar ongetrouwde broer Andries en haar nicht Hendrika. De nieuwe eigenaar was Nico Jansen. Midden jaar 1930 koopt Wilhelmin het huis, want in dat krijgt zij een (ver)bouwvergunning. Het huis heeft dus slechts 33 bestaan. De dag na de granaatinslag is het ingestort. Later is op die plaats een nieuw huis gebouwd.
Elk jaar tijdens de Dodenherdenking op 4 mei, worden Wilhelmina Poppelier en James McClelland herdacht, samen met de andere oorlogsslachtoffers. Hun namen staan gebeiteld in de muur bij het oorlogsmonument in het park aan de Slotlaan.
Bron: Een grijze dag in Oosterhout, Ad Bol, weblog 'Mijn Oosterhout' van het Oosterhoutse seniorennet.